به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سیما، «هموطنز» به‌طور خاص به معرفی ظرفیت‌های هنری و فرهنگی شهرهای مختلف ایران پرداخته و با اجرای آیتم‌های متنوعی از جمله استندآپ، شعر طنز، و موسیقی‌های محلی، تنوع فرهنگی کشور را نمایان می‌سازد. این برنامه در تلاش است تا علاوه بر سرگرمی، به مشکلات و نیازهای مناطق مختلف توجه کرده و صدای مردمان نادیده‌مانده را به گوش همگان برساند. لازم به ذکر است که با همکاری عوامل حرفهای و با دقت در انتخاب مهمانان، «هموطنز» توانسته است به یکی از برنامه‌های پرمخاطب تلویزیونی تبدیل شده که امید می‌رود ادامه‌دار باشد و به ترویج فرهنگ هم‌زیستی اقوام ایرانی کمک کند. به این بهانه جام‌جم با سید فضل‌الله شریعت‌پناهی، مدیر گروه تولیدات غیرنمایشی مرکز سیمرغ، حسین امانی از تهیه‌کنندگان «هموطنز» و کامران تفتی مجری این برنامه به گفت‌وگو نشسته است.
تولیدات غیرنمایشی سیمرغ
سید فضل‌ا‌الله شریعت‌پناهی مدیر گروه تولیدات غیرنمایشی مرکز سیمرغ در ابتدای گفت‌وگو با جام‌جم گفت: گروه تولیدات غیرنمایشی مرکز سیمرغ تقریبا سابقه دو ساله‌ای در این زمینه دارد. البته ما کار رسمی خود را از اوایل سال گذشته آغاز کرده و تولیدات جدی‌تری از اواسط سال شروع شد. تمامی تولیداتی که ساختاری غیرنمایشی دارند شامل مستند، مسابقه، ترکیبی و ریالیتی در این بخش طراحی و تولید شده است. تا کنون، ۱۰۵ برنامه در مرحله طرح و برنامه، برآورد، تولید و پخش از سوی گروه تولیدات غیرنمایشی در دست قرار گرفته است. برنامه «هموطنز» اولین برنامه‌ای بود که در این گروه مصوب شد. طرح اولیه آن به پیشنهاد آقای امانی ارائه گردید و نام اولیه‌اش «فلش‌خند» بود که به صورت موقت انتخاب شد تا مراحل اداری آن طی شود. اما بعدها نام آن به «هموطنز» تغییر یافت. این برنامه از این جهت برای ما اهمیت داشت که به نقاط مختلف کشور نگاهی داشت و قرار بود هر شب میزبان اهالی یک شهر باشد و فضایی شاد با حضور اهالی شهر ایجاد کند. از آنجا که در دوره تحول، توجه به نقاط مختلف ایران بسیار حائز اهمیت بوده است، این برنامه به همین منظور طراحی و تولید شد. در ابتدا، پخش این برنامه از شبکه دو آغاز شد، اما به دلیل وقوع برخی اتفاقات در اوایل سال ۱۴۰۲، بی‌نظمی‌هایی در پخش به وجود آمد. بنابراین، قبل از شروع سری جدید، هماهنگی‌هایی با شبکه نسیم انجام شد و برنامه در کنداکتور این شبکه قرار گرفت. به نظرم، این برنامه پتانسیل بالایی دارد و امیدوارم به ادامه آن پرداخته شود تا تمامی شهرهای ایران در آن دیده شوند و مشارکت کنند.
پتانسیل بالای «هموطنز»
حسین امانی، طراح و تهیه‌کننده برنامه «هموطنز» عنوان کرد: در ابتدای طرح کلی برنامه، «هموطنز» یکی از آیتم‌های برنامه بود و بعد از بحث‌های متعدد در اتاق فکر، متوجه شدیم که پتانسیل این آیتم از کل برنامه بیشتر شده است. بنابراین تصمیم گرفتیم ساختار را تغییر دهیم. حتی در ابتدا تولید به ایده قومیت‌ها پرداختیم و بعد دیدیم نهایتا ۲۰ قومیت را بتوانیم پیش ببریم اما این ایده ظرفیت بیشتری برای تولید نداشت، بنابراین به سراغ شهرها رفتیم. حالا خدا را شکر استقبال بسیار خوبی از سوی شهرها صورت می‌گیرد و خود آنها مشارکت فعال دارند. بازخوردهایی که دریافت می‌کنیم، حتی در فضای مجازی نیز مشهود است. به‌طور قطع، وقتی ما به یک شهر می‌پردازیم، آن شهر و اهالی‌اش در فضای مجازی این موضوع را به شدت وایرال می‌کنند و بازخورد عجیبی در این فضا ایجاد می‌شود. تولید این نوع برنامه‌ها کمی دشوار است، زیرا همه مولفه‌ها باید در یک روز حاضر شوند. اما تا به اینجا واقعاً از نتیجه کار راضی هستیم و امیدواریم این روند ادامه یابد.
«هموطنز» آینه‌ای از رسانه ملی
کامران تفتی، مجری «هموطنز» با اشاره به پیشینه آشنایی‌اش با عوامل «هموطنز» در خصوص همکاری با این برنامه اظهار داشت: رفاقتم با آقای شریعت‌پناهی تقریبا دارد از ربع قرن عبور می‌کند. دعوت برای اجرای “هموطنز» پیشنهاد آقای شریعت‌پناهی بود. البته با حسین امانی عزیز نیز به دلیل حمایت‌ها و نگاه ملی‌اش رابطه‌مان از دوستی به برادری رسیده. زمانی که برای اولین بار پیشنهاد اجرا داده شد، حسین گفت می‌خواهیم برویم سراغ شهرهایی که تا حالا کسی اسمشان را نبرده یا در تلویزیون از آنها یادی نشده. این سوژه ماهیت ذاتی جذابی برایم ایجاد کرد. من خودم کسی هستم که فعالیتم را از شهرستان شروع کردم و هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم که روزی به پایتخت، تلویزیون و فضای سینما و نمایشی برسم. احساس می‌کردم اگر کسی در مناطق کم‌برخوردار دغدغه کار فرهنگی داشته باشد، مسیر طولانی و دشواری در پیش دارد تا بتواند به پایتخت و برنامه‌های تلویزیونی راه پیدا کند.
تفتی ادامه داد: همواره در ذهنم این مسئله زنگ می‌زد که چگونه می‌شود برای روستاها و شهرهای کوچک کشورمان کار نکرد، در حالی که بسیاری از بزرگان و افراد موفق از این مناطق آمده‌اند. این بود که وقتی «هموطنز» دقیقا روی این مسئله انگشت گذاشت... . چه مخاطبان متوجه بشوند چه متوجه نشوند روح «هموطنز» از کوچکترین اعضا تا بزرگ‌ترین فرد که تهیه‌کننده آن است، و حتی مجموعه سیمرغ همگی بر این عقیده‌اند که آن آدمی که فکر می‌کند دیده نمی‌شود و یا شنیده نمی‌شود قرار است که دیده شود و شنیده شود. این برای من بسیار ارزشمند است. صادقانه می‌گویم با وجود تمام مشغله‌ها در زندگی‌ام، سعی کردم بخش نمایشی کارهایم را حفظ کنم اما اجرای این برنامه را هم بپذیرم. برنامه «هموطنز» یکی از برنامه‌هایی است که می‌تواند به برند تبدیل شود. تمام سختی‌هایی که مدیر و تهیه‌کننده ما و همه ما تجربه می‌کنیم، می‌ارزد تا استقلالی داشته باشیم و «هموطنز» را به برندی تبدیل کنیم که هر ایرانی بداند روزی تصویری یا صدایی از خود در تلویزیون کشورش خواهد دید یا شنید. آن زمان به کلمات دیگری برای بیان ماهیت رسانه ملی نیاز نخواهیم داشت و واقعا به تمام معنی تلویزیون، تلویزیون ملی خواهد شد.
تنوع قومیتی فرصت است
مدیر گروه تولیدات غیرنمایشی سیمرغ، در اشاره به رعایت خط قرمز‌ها در برنامه‌سازی‌هایی با سوژه حساس قومیت‌ها توضیح داد: ما کار درباره قومیت‌ها و شهرها را تهدیدی برای برنامه‌سازی نمی‌دانیم. بلکه این تنوع قومیتی و تعدد شهری را یک فرصت می‌دانیم. در برخی موارد برنامه‌سازی ممکن است اشتباهاتی پیش بیاید، اما به نظر می‌رسد که آداب، رسوم و فرهنگ، خرده‌فرهنگ‌ها، حتی زبان، لباس، صنایع دستی و موسیقی که در مناطق مختلف کشور بسیار متفاوت است، را اگر بتوانیم به درستی از این پتانسیل استفاده کنیم، اتفاقا به انسجام کشور کمک خواهد کرد. کشور ما از همین قومیت‌های مختلف تشکیل شده است و چهار گوشه و مرکز کشور را همین قومیت‌ها مرزبانی می‌کنند. هنر این است که بتوانیم همه این اقوام را زیر یک پرچم جمع کنیم. این موضوع بسیار حائز اهمیت است که ما فقط یک قومیت را در یک استان نبینیم، بلکه در کل کشور آن قومیت را ببینیم. همانطور که برخی از استان‌های ما به طور طبیعی آمیخته‌ای از تمام اقوام هستند و حتی تهران هم به همین شکل است. به نظر می‌رسد این تنوع قومیت، برگ برنده برنامه ماست.
پژوهشی که گنجینه است
امانی درباره اولویت‌های انتخاب شهرها گفت: برای رسیدن به شهرهایی که بر اساس ایده «هموطنز» در رسانه‌ها کمتر به آنها پرداخته شده پژوهش انجام می‌گیرد. تا کنون، پژوهشگران ما حدود ۷۰۰ شهر را به‌صورت تصادفی انتخاب کرده و با اهالی، خبرنگاران و مسئولان آنها شهر در ارتباط بوده‌اند تا بتوانند اطلاعات خود را نسبت به این شهرها تکمیل کنند. در حال حاضر توانسته‌ایم گنجینه‌ای از اطلاعات کم‌دسترس شهرها تهیه کنیم. مثلا بر اساس این اطلاعات می‌توانیم لیست استندآپرهای هر شهری که بخواهند را در اختیارشان قرار دهیم. از آنجا که برخی شهرها سلبریتی ندارند، نمی‌توان همیشه «هموطنز» را گفت‌وگو محور پیش برد. یکی از جالب‌ترین تجربه‌های ما مربوط به اندیمشک بود، جایی که یک استندآپ کمدی (با اجرای آرتین) با موضوعات محلی اجرا شد و با خود لرها شوخی کرد. غیر ممکن است که شما کانالی از این قوم را باز کنید و این استندآپ در آن نباشد. البته به همان اندازه شناسایی ظرفیت‌ها و هماهنگی بین شهرها چالش‌برانگیز است، زیرا معمولاً فقط یک روز فرصت داریم که تماشاگران از آن شهر به برنامه بیایند. البته با تمام سختی‌ها شیرینی‌های زیادی هم تجربه کردیم. به یاد دارم که در ضبط برنامه‌ای از شهرهای جنوبی (آغاجاری) که از چندین قومیت تشکیل شده، یکی از مهمانان با لباس قوم بختیاری روی صحنه آمد و گفت که به احترام بختیاری‌های شهرش این لباس را پوشیده است. این نشان‌دهنده همدلی و برادری میان اقوام مختلف است.
تجربه اجرا با شهرها و قومیت‌ها
تفتی در تکمیل صحبت‌های تهیه‌کننده «هموطنز» اضافه کرد: در رضوانشهر، ما با تنوعی از قومیت‌ها مانند ترک‌ها و گیلک‌ها روبه‌رو هستیم و زبان‌هایی مثل زبان تاتاری و ترکی وجود دارد. این شهر هم اهل تشیع دارد و هم اهل تسنن. با تمام تفاوت‌هایی که حتی به لحاظ مذهب در این شهر وجود دارد همگی با صلح و صفا کنار هم زندگی می‌کنند. به عنوان مثال، می‌روند امین السلطان غریب بنده و در آنجا مراسم عاشورا برگزار می‌کنند و برای تاسوعا مثلا می‌روند آرامگاه سید شرفشاه به صورت مشترک مراسم برگزار می‌کنند. همین عزیزان وقتی می‌آیند برنامه، و کنار هم می‌بینیمشان می‌پرسم پس حواشی‌ای که در مورد شیعه و سنی می‌گویند چیست؟ شما که کنار هم حالتان خوب است و زبان هم را می‌فهمید. واقعیت این است که ایرانیان همیشه با عمل در مراودتشان نشان‌داده‌اند که انسان‌های مهمان‌نواز مهربانی در سرتاسر جهان هستیم. اما تا زمانی که با یکدیگر مواجه نشویم، این احساس جذب جانمان نمی‌شود.
مجری «هموطنز» ادامه داد: مواجهه من با این افراد بیشتر گوشزد کردن این امر است که هموطنان ما از هر گوشه ایران که در برنامه حاضر می‌شوند حرفشان این است که تفتی بلندتر از این بگو که ما در جغرافیای خود با این مشکلات روبه‌رویم و البته این مزیت‌ها و منابع را هم داریم. مثلا ما در شهرمان با مشکلات خود آشنا هستیم و از پسشان برمی‌آییم ولی اگر مشکلات زیرساختی مانند آب و مترو حل شود، به پیشرفت کشور کمک خواهد کرد. در برنامه‌هایم به اهمیت گوش دادن به درد دل افرادی که احساس نادیده شدن دارند، تأکید کرده‌ام. رسانه آنها فقط گوشی‌هاییست که صدای آنها را به گوش دیگران می‌رساند. به عنوان مثال می‌گویند، بارها درباره چهارشنبه بازار در صفحه‌شان صحبت کرده‌اند، اما وقتی در برنامه «هموطنز» به آن اشاره شد، تعداد مخاطبان بیشتری جذب صفحه مجازی آنها شد و بازار شهرشان رونق گرفته. این قدرت تلویزیون است که نیاز است از آن هوشمندانه‌تر استفاده کرد.
تفتی در صحبت از چالش‌های اجرا در برنامه‌ای از جنس «هموطنز» عنوان کرد: با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم. در ابتدای ضبط، مثلاً شما وقتی از شهرستانی می‌آیید انتظار دارید که بهترین شاعر شهرتان یا بهترین استندآپ کمدی شهر باید بیاید و اجرا داشته باشد و این را از من حین اجرا می‌خواهند. گاهی اوقات حتی می‌گویند که ایشان تاجر شهر ماست اگر این فرد نباشد، شهر ما اقتصاد در گردشی ندارد. مهمانان تقاضاهای زیادی دارند در حالی که برنامه در هر پخش فرصت محدودی دارد. هماهنگی برای این موضوعات کار دشواری است که دراین مواقع باید تهیه‌کننده با توضیحات مهمانان را راضی کند که فقط می‌توانیم به اختصار بخش‌های کوتاهی را در برنامه بیاوریم و این امر نیاز به تلاش زیادی دارد.
وی اضافه کرد: برای شهری بیش از ۱۲ ساعت ضبط داشته باشیم، چون هنرمندان زیادی داشتند. با توجه به محدودیت‌هایمان حتی امکان اینکه از یک شهر دو قسمت روی آنتن برود را هم نداریم. البته آنچه فصل جدید «هموطنز» را به بالای ۱۰۰ میلیون تماشا در بستر مجازی رساند، این بود که توانستیم عزیزان مهمان را توجیه کنیم که زمانی یک برنامه تبدیل به برند می‌شود که با وجود محدودیت‌های زمانی بتواند بهترین‌ها را در تولید به عرضه برساند. معتقدم «هموطنز» برند شده است چون توانسته است پتانسیلهای هر شهر را معرفی کرده و در عین حال، نظرات و انتقادات مردم را نیز منتقل کند.
حمایت از هویت فرهنگی
شریعت‌پناهی در بیان حمایت‌های انجام شده از این برنامه گفت: معتقدم این برنامه به خودی خود نیازی به حمایت ندارد. وقتی شما در هر قسمت به یک منطقه خاص توجه می‌کنید، ناخوداگاه مخاطب را جذب کرده است. البته که برنامه در دوره تحول و در راستای دیده شدن سراسر کشور، اقوام و بحث عدالت ابلاغ شد. از سویی دیگر این برنامه باید نگاهی هویتی داشته باشد و در کنار تاریخ، فرهنگ و جغرافیا به مردم هر منطقه بپردازد و مخاطبان را با ویژگی‌های خود آشنا کند. هر چند این موضوع به صورت پراکنده در برنامه‌های مختلف مطرح شده بود، اما اکنون به صورت رسمی آغاز شده است. همانطور که گفته شد در یکی، دو سال گذشته نیز شاهد برنامه‌های مربوط به اقوام و شهرهای مختلف بوده‌ایم. به نظرم، به تعداد ساکنین هر شهر، می‌توان برنامه ساخت، زیرا داستان‌ها و سوژه‌های زیادی وجود دارد و افراد شاخصی در هر شهر حضور دارند. شاید در آینده نزدیک، بتوانیم به تمام شهرها برویم و در سری دوم برنامه به بررسی اتفاقاتی که بعد از رفتن شما در آن شهرها رخ داده بپردازیم. این نگاه در مرکز سیمرغ و البته معاونت سیما وجود دارد و مورد حمایت معاونت سیما قرار گرفته.
اعتبار «هموطنز» در معرفی شهرها
امانی با اشاره به اعتبار برنامه در معرفی شهرها توضیح داد: اعتبار برنامه در بین شهرها به جایی رسیده است که مسئولان اول استان یا هر شهر حتما برنامه را پیگیری می‌کنند. مواردی بوده که برنامه را در سالن‌ها به نمایش جمعی گذاشته شده‌اند. و از آنجا که در برنامه «هموطنز»، ما تلاش می‌کنیم به موضوعات مهم و کمتر دیده شده بپردازیم، این ظرفیت به ما این امکان را می‌دهد که مسائل و نیازهای مناطق مختلف را بررسی کنیم و از این طریق به مطالبه‌گری شهرها بپردازیم. اما در کنار این موضوع یک رویکرد فکری هم بر برنامه وجود دارد. و آن هم اینکه اعتقاد داریم هر مشکلی وجود دارد در همان شهر است و باید در همان شهر پیگیری شود. در نمونه‌ای کوچکتر، ممکن است هر فردی در خانه با مشکلاتی روبرو باشد، اما در جمع‌های عمومی، انتقادی از این مسئله نخواهد داشت. البته این رویکرد بین مهمانان برنامه نیز تایید شده است.
وی در مثال این امر اضافه کرد: در یکی از برنامه‌ها، با اینکه قبل از حضور در برنامه، شاعری نسبت به برخی مسائل گله‌مند بود و می‌گفت می‌خواهد از تریبون برنامه برای بیان این گله‌ها استفاده کند اما بعد از حضور در صحنه گفت که نمی‌خواهد شهرش را خراب کند و به همین دلیل از خواندن اشعارش امتناع کرد. گاهی حتی برخی مطالبه‌ها از طرف برنامه مطرح می‌شود اما این مهمان‌ها هستند که می‌گویند ما فقط همین یک فرصت را داریم و نمی‌خواهیم به این مسئله وارد شویم، بلکه می‌خواهیم تصویر مثبتی از شهرمان ارائه دهیم. از نکات مهم برای حضور در برنامه و تصمیم‌گیری برای آنچه که در برنامه از شهر ارائه می‌شود، این است که از بالاترین مقام تا افراد عادی شهر همگی در این امر مشارکت کرده و بر ارائه مثبت از شهر تاکید دارند، زیرا می‌دانند که اگر انتقادی مطرح شود، ممکن است حاشیه‌هایی ایجاد کند.
قدرت تلویزیون ملی
تفتی با اشاره به قدرت تلویزیون ملی در بیان مطالبات مردمی تکمیل کرد: ما معتقدیم که هیچ جایی بهتر از تلویزیون ملی برای بیان حرفهای حقیقی وجود ندارد. در نهایت، سرمایه واقعی ایران مردم این کشور هستند. سرمایه ایران محدود به بخش اقتصادی یا گردشگری آن نیست. و البته این فرهنگسازی که در کشوری زندگی می‌کنم که بخش فرهنگی به من نوعی اهمیت می‌دهد باعث می‌شود جامعه به خودباوری رسیده و فرد به فرد جامعه به دنبال رشد شخصی برای عقب نماندن در این دایره فرهنگ باشند. البته از حیث مطالبه‌گری باید اشاره کنم که در ضبط برنامه یک شهر که به ترویج علم شهره است، پرسیدم با توجه به اینکه شهر شما به درصد بالای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی شناخته شده است، شرایط اشتغال در این شهر به چه شکل است؟ جواب دادند کاری وجود ندارد. گفتن این مسئله به شکل نرم و نه تنش‌آفرین هم باعث رضایت خاطر مردم شهر می‌شود و هم این مطالبه به بالادست منتقل می‌شود. تلاش مجموعه دست‌اندرکاران «هموطنز» این است که بتواند ظرفیت‌های هنری، علمی، اقتصادی و حتی تجاری شهر را به تصویر بکشد و در کنار آن مطالبات را نیز بدون ایجاد فضای منفی و تنش‌آفرین بیان کند. در دنیای امروز، گفت‌وگوهای منطقی و هدفمند بسیار تأثیرگذار هستند و ما این را به‌وضوح در برنامه «هموطنز» مشاهده کرده‌ایم.
وی افزود: در حال حاضر، مرکز سیمرغ برنامه‌های غیرنمایشی زیادی دارد که همگی رکوردهای بالایی در زمینه بیننده‌ها و فضای مجازی ثبت کرده‌اند. به‌ویژه، برنامه «هموطنز» با بیش از ۱۱۰ میلیون بازدید در فضای مجازی نشان‌دهنده تفکری است که از تهیه‌کننده به من و سپس به مردم منتقل شده است. البته انتقاداتی در این مسیر وجود دارد، اما ایدئولوژی و خط فکری ما در «هموطنز» و سیمرغ این است که بینندگان بدانند که این یک نبرد بین پلتفرم‌ها، رسانه‌های شخصی و رسانه ملی نیست. چه بخواهیم چه نخواهیم، رسانه ملی همچنان بیشترین نفوذ و تأثیر را در جمعیت ایران دارد،. حتی اگر من جزو آن درصد کمی باشم که می‌گوید دیگر تلویزیون نمی‌بیند یا تلویزیون را دوست ندارد، باز هم این تلویزیون است که بیشترین قدرت را در جذب بیننده دارد. ما باید به مردم اطمینان دهیم که خواسته‌ها و نظرات آنها در تلویزیون شنیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد.
عشق به ایران
مجری «هموطنز» در بیان میزان تاثیرگذاری خود در رشد برنامه عنوان کرد: «هموطنز» برنامه‌ای گروهی است و اصلا با تصمیمات فردی پیش نمی‌رود. چهار برنامه دیگر داشتم که امکان کار فردی داشتند. خودم برای موارد مختلف آن برنامه‌ها فکر می‌کردم و می‌نوشتم. مثلا احساس می‌کردم که باید این لباس را بپوشم تا آیتم مورد نظر بهتر دیده شود. اما در واقع، «هموطنز» اصلا به این شکل نیست؛ هر آنچه که شما می‌بینید، نتیجه مدیریت اتاق فکر ماست و حتی انتخاب رنگ‌ها توسط تیم گرافیکی‌مان است و این کار گروهی منسجم درنهایت به این نقطه می‌رسد که برای اولین بار یک برنامه غیرنمایشی بیلبوردی در شهر دارد و مردم آن را مشاهده می‌کنند. واقعاً خوشحالیم که در این کار برای افرادی تلاش می‌کنیم که تا به حال فرصتی برای دیده شدن نداشتند.
تفتی اضافه کرد: دیده شدن مردم کمتر دیده شده، حال ما را بسیار خوب می‌کند. فقط در یک جمله بگویم که من یک بار فرصت زندگی کردن دارم و رگ‌های من به افتخار وطنم می‌تپد. من وطنپرستم و به تمام نقاط ایران عشق می‌ورزم و هرگونه که بتوانم، چه به عنوان خواننده، بازیگر، مجری، دوبلور یا عروسک‌گردان، تئاتر خیابانی و در نهایت اگر روزی خودم را شبیه بنری برای نمایش افتخارات ایران کنند، ابایی ندارم و با تمام سلول‌هایم برای این مرز و بوم کار می‌کنم. این عرق و جان من است. ایران آن چیزی است که با تمام وجودم آن را دوست دارم. اگر می‌بینید هر برنامه‌ای با سوژه ایران را می‌پذیرم دلیلی جز وطن‌پرستی ندارد. واقعاً نمی‌توانم تمایزی بین شمالی‌ترین، جنوبی‌ترین، شرقی‌ترین و حتی مرکزی‌ترین نقاط کشورم قائل شوم. من معتقدم که بهترین جای دنیا ایران است و این را ثابت کرده‌ام. می‌توانستم مدتها پیش از این کشور بروم. هم درآمد بیشتری داشته باشم و هم شرایط زندگی متفاوت‌تری داشته باشم، اما دور شدن از این خاک برای من ممکن نیست. ایران آنقدر داشته دارد و دیده نمی‌شود که مانند یک قندان است. شما یک قند از روی قندان برمی‌دارید. اما در این قندان قندهای زیادی است که در اولین انتخاب‌ها دیده نمی‌شوند. معرفی کردن این نادیده‌ها، پای آنها ایستادن و کمک به انسان‌هایی که در تلاشند تا این پتانسیل‌ها را به بهروری برسانند، وظیفه ماست و ما این کار را انجام می‌دهیم.
تغییر نگرش هویتی
شریعت‌پناهی تغییر انگاره‌های ذهنی نسبت به اعلام زادبوم افراد چهره را یکی از دستاوردهای «هموطنز» دانست و تاکید کرد: یکی از تحولات مهمی که در برنامه «هموطنز» رخ داده، تغییر انگاره‌های ذهنی افراد نسبت به آبا و اجداد و سرزمین مادری‌شان است. بسیاری از افراد به دلیل مهاجرت، تحصیل یا ازدواج، از ریشه‌های خود فاصله می‌گیرند. اما در «هموطنز»، چهره‌ها با افتخار اعلام می‌کنند که از کجا آمده‌اند و با گویش محلی خود صحبت می‌کنند. این تغییر نگرش بسیار مثبت است. این مسئله باعث می‌شود که افراد خود را جزئی از زادبوم خود بدانند و نه جدا از آن. به نظرم، این بسیار ارزشمند است و موجب می‌شود که بزرگان و چهره‌های مشهور به ریشه‌های خود افتخار کنند و به سرزمین مادری و پدری خود ارج بگذارند. در دعوت از افراد چهره هر شهر، با اعلام اینکه این برنامه با حضور مردم شهرت انجام می‌شود با وجود مشغله‌ها سریعا پاسخ مثبت داده‌اند.
تنوع آیتم‌های برنامه
با توجه به صحبت مدیرگروه غیرنمایشی سیمرغ نسبت به امکان تغییر رنگ و لعاب برنامه در ایام مختلف، امانی توضیح داد: دوستان سردبیری برنامه ۳۸ آیتم را شناسایی کرده‌اند که هر شهر می‌تواند در یکی از این آیتم‌ها جای بگیرد و ما بر اساس این ۳۸ آیتم برنامه‌ریزی می‌کنیم. در حال حاضر، کنداکتور برنامه‌ها بر اساس این موارد تنظیم شده و در صورت تغییر رویکرد یا ورود فضای جدید، ممکن است تغییراتی ایجاد شود. دوست دارم همینجا از حمایت‌ها و زحمات همکارانم تشکر کنم. اول اینکه دوستان مرکز سیمرغ، به‌ویژه آقایان اکبرشاهی و شریعت‌پناهی، در این فضا بسیار فعال، موثر و حامی بودند. دوستان فنی ما همیشه در مسیر تولید همراه و پرتلاش در کنارمان بودند و با وجود چالش‌های زیاد کوچکترین دلخوری‌ای پیش نیامد. به‌ویژه کامران، همیشه از همراهان فعال در تهیه و تولید بوده است. او قبل از ضبط برای هر شهری، اطلاعات لازم را جمع‌آوری می‌کند و یا با افراد محلی صحبت می‌کند تا صرف انجام کاری تجاری اجرا نمی‌کند. چرا که برنامه ضبط طولانی‌ای دارد. پیش آمده ۱۲ ساعت ضبط داشتیم و هیچ کم‌کاری در انجام امورات برنامه وجود نداشت. نکته بعدی این است که ما در برنامه سه دسته مهمان داشتیم که به دلایل مختلف از جمله دلخوری، نمی‌خواستند بیایند، اما وقتی از شهرش اسم آورده‌ایم گفتند حتی حق‌الزحمه هم نمی‌خواهند. مهمان چهره‌ای مثل عباس موزون داشتیم که در زمان ضبط برنامه خودش «زندگی پس از زندگی» را روی آنتن داشت. گفت نمی‌رسم که در برنامه حاضر شوم. تا حرف از حضور مردم دزفول شد سریعا گفت فقط ساعت ضبط آیتم را هماهنگ کن.
علاقه و همکاری بی‌نظیر
شریعت‌پناهی در تکمیل صحبت‌های تهیه‌کننده و در بیان زحمات عوامل «هموطنز» عنوان کرد: کامران تفتی در زمان ضبط برنامه «هموطنز» درگیر ضبط سریال «مهیار عیار» بود. با وجود گریمی که برای بازی داشتند چنان علاقه‌ای برای اجرا در برنامه داشت، زمانش را تنظیم می‌کرد که حتما اجرای «هموطنز» را از دست ندهند. هر کس دیگری به جای ایشان بود می‌گفت باید سریالم به پایان برسد بعد خواهم آمد. تاکید می‌کنم با گریم و اقتضائات نقش مهیار در ضبط برنامه مشارکت داشتند و ممکن بود در این شرایط به صورت شبانه‌روزی استراحت نداشته باشد. چالشی که در ابتدای برنامه داشتیم این بود که ممکن بود مهمانان برای حضور در برنامه همکاری نکنند. اما با گذشت زمان، برنامه به خوبی شناخته شده است و حالا دعوت از اهالی شهرها برای شرکت در برنامه راحت‌تر شده است. در حال حاضر، ما در حال تولید فصل جدید هستیم و رقابت بین شهرها برای معرفی خودشان به خوبی حس می‌شود. کار به شکلی پیش رفته که نمایندگان مجلس نیز با نامه به رئیس سازمان، به دنبال این هستند تا شهرشان در برنامه حضور داشته باشد و این نشان‌دهنده اهمیت این برنامه برای معرفی شهرها است.
تجربه‌های ارزشمند هنری
تفتی که سال گذشته در مهیار عیار، برای اولین بار قهرمان مثبت اثر را بازی می‌کرد درباره کار در فرمت‌های مختلف گفت: من تبدیل شدن به همه آدم‌ها و تجربه کردن همه شرایطِ انسان‌هایی که چه در بستر تاریخ و چه در زندگی امروز حضور داشته و دارند و در وهله اول می‌توانند زندگی کردن را اول به خودم یاد دهند و بعد به واسطه اثر بر مخاطب تاثیرگذار باشند را دوست دارم. بعد از بازی در سریال «پوست شیر»، که هنوز هم آن قسمت از بازی‌ام در این سریال، رکورد ویو و بیننده را در پلتفرم دارد و به عنوان پربازدیدترین و پربازخوردترین تکه از سریال شناخته می‌شود، باید بگویم که این موفقیت در مهیارعیار و اجرای «هموطنز» در کنار هم لطف خداست. هر امتیاز مثبتی که این آثار به دست آورده‌اند متعلق به تمامی دوستانی است که در آن کار کرده‌اند. اما برای من بازی از فضای سیاه و منفی و به شدت پست در سریالی و رسیدن به بازی در نقشی که در تلویزیون ملی به عنوان شخصیتی با خصایص جوانمردی، ایثار، تحول و پاکی یک مرد است، آن هم در شرایطی که باید مخاطب را به تماشای ۴۰ قسمت ترغیب می‌کرد، لطف خدا بود.
این بازیگر، مجری و خواننده ادامه داد: لازم است بگویم طبق آمار منتشر شده سامانه ۱۶۲ سازمان، مهیار عیار توانست بالای ۳۷ درصد مورد توجه مخاطب قرار بگیرد. تاکید می‌کنم، این موفقیت از صفر تا صد لطف خداست. اما من در حال حاضر سوار بر اکنون هستم. شما از دیروز من خبری ندارید و من هم از فردای خودم بی‌خبرم. در این اکنون، اجازه نمی‌دهم حسرت چیزی بر دلم باقی بماند، زیرا می‌دانم روزی خواهد آمد که وجود نخواهم داشت. در آن روز، می‌خواهم یادگاری‌هایی از خود به جا بگذارم که نشان‌دهنده‌ی تجربیاتم باشد؛ اعم از صحبت‌ها، کارها، آهنگ‌هایی که خوانده‌ام، فیلم‌هایی که دوبله کرده‌ام یا برنامه‌های رادیویی که در آنها شرکت کرده‌ام. مهیار برای من بسیار ارزشمند و دوست‌داشتنی است و خدا را شکر می‌کنم که به تلویزیون و سیما فیلم کمک کرد و به من این فرصت را داد که بتوانم همزمان با دوستانم، یک پروژه تاریخی سخت را جلو ببرم. این قدرت را پروردگار به من داد تا از همراهی حسین امانی، برای بازی و اجرای همزمان کمک بگیرم. امیدوارم که این تجربه در «هموطنز» نیز برای هموطنان عزیزم به یادگار بماند.
قدرت تلویزیون و «هموطنز»
تفتی، مجری برنامه «هموطنز» و بازیگر تلویزیون، در پایان با بیان خاطره‌ای به قدرت تلویزیون اشاره کرد: یادم می‌آید زمانی که در فیلم سینمایی «ماهورا» کار می‌کردم، به یک روستای مرزی رفتیم. قرار بود در یک نخلستان کار کنیم که از قضا در آن بسته بود. عوامل تلاش زیادی کردند. اما مالک نخلستان رضایت نمی‌داد. بعد از ساعت‌ها ایشان با موتور آمدند. ایشان که کشاورز هم بودند در یک لحظه به من که کنار نخلی ایستاده بودم، نگاه کرد و پرسید: «تو تفتی‌ای؟» جواب مثبت دادم. ادامه داد: «بازی هم می‌کنی؟» و بعد از تاییدم، در نخلستان را باز کرد و اجازه داد که در نخلستان تصویربرداری کنیم. تهیه‌کننده گفتند: «تفتی این عزت خداست. در این منطقه کسی کسی را نمی‌شناسد. رفتم گفتم هزینه کار در نخلستان را به فلام مبلغ هنگفت می‌دهم گفتند پولت را نمی‌خواهیم ولی از آنجا که تو را در قاب تلویزیون دیدند اجازه دادند کار کنیم.» قرابت «هموطنز» در دل من از این جنس است. آن آدمی که لب مرز ایستاده است و چه بسا جهانش با جهان من و شما که در پایتخت یا در کلانشهرهای دیگر کشور زندگی می‌کنیم خیلی متفاوت است، با دیدن «هموطنز» و دیدن اینکه این برنامه از آن مردم صحبت می‌کند دستاوردی دارد که بالاتر از دستاورد هر اثری خواهد بود. این دستاورد شعار نیست؛ واقعاً به این موضوع اعتقاد دارم و امیدوارم که با وجود شرایط مختلف، این احساس در دل ما باقی بماند.
انتهای پیام/ن