به گزارش پایگاه اطلاعرسانی سیما، هفتهنامه صداوسیما این بار بهسراغ دفتر فیلمنامه رفته است تا داستان مرکز داستانهای آثار نمایشی تلویزیون را از زبان حسین اسدیزاده، مدیرکل دفتر فیلمنامه بشنود. با این مدیر جوان و پرانگیزه از این نهال و ساختار نو 20ماهه در دوره مدیریتی جدید، راههای رفته و مسیرهایی که هنوز پیموده نشدهاند، سخن گفتیم و نکتهها شنیدیم. با چند نویسنده و فیلمنامهنویس نیز درباره این روزهای دفتر فیلمنامه و روند همکاریهای آنها با رسانهملی گفتوگو کردیم که در ادامه میخوانید:
حسین اسدیزاده ابتدا درباره تغییرات ساختاری ایجادشده در معاونت سیما و استقلال مراکز تولید، محتوا و پخش از یکدیگر توضیح داد: در دوره مدیریتی جدید رسانه ملی که بهعنوان دوره تحولی شناخته میشود، مدیران سازمان تصمیم گرفتند براساس سند تحول، «متن» را از «تولید» و «پخش» جدا کنند. سیاست کلان این بود که همه نهادهایی که بهصورت خرد این سه مأموریت را انجام میدادند، در قالب یک شرکت متشکل از مجموعههای متمرکز عمل کنند. در ذیل این سیاست کلی، چند ساختار جدید ایجاد شد که مرکز سیمرغ، مدیریت تولیدات کوتاه و دفتر فیلمنامه ازآنجمله بود.
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی با بیان اینکه در این ساختار تازه، مدیران و مسئولان درباره اولویتها تصمیمگیری و آنها را اعلام و ابلاغ میکنند، متنها با نظارت خودشان نگاشته و به نهادهای تولیدی ارائه میشود و درنهایت، واحدهای تولیدی با نظارت خودشان کار را ساخته و برای پخش تحویل شبکهها اعم از سراسری و استانی میدهند، گفت: پیشازاین، همه اینها بهطور درهم و میان نهادهای تولیدی مانند سیمافیلم و گروههای فیلموسریال شبکهها تقسیم میشد، اما از شهریور سال 1401 با ایجاد دفتر فیلمنامه، متون در قالب یک ساختار مستقل تولید میشوند. گروههای فیلموسریال شبکهها نیز از مدتی پیش در سیمافیلم ادغام شدند تا امر تولید نیز منسجم پیش برود.
اسدیزاده «سفارشمحوری»، «اولویتمحوری»، «موضوعمحوری» و «استقلال از مراکز تولید» را از ویژگیهای راهبردی دفتر فیلمنامه دانست و عنوان کرد: وظیفه سازمانی ما تولید متون نمایشی تلویزیون از مرحله تعیین اولویتها تا ایدهها، طرحها، نگارش و رساندن فیلمنامه نهایی به مراکز تولیدی است.
تغییر ساختاری؛ خوب یا بد؟
وی در پاسخ به پرسشی پیرامون معایب و محاسن این ساختار جدید گفت: همانطور که اشاره کردید، این ساختار نو است؛ درحالیکه ساختار قبلی بیش از 30 سال سابقه دارد. باید صبر کنیم و بسنجیم که آیا در سرزمین ما، در زیستبوم فعلی و باتوجهبه اقتضائات تولید، این شیوه جوابگوست یا خیر. در حدود یکونیم سال گذشته اتفاقات خوبی رخ داده است، اما هنوز نمیتوان قضاوت نهایی کرد.
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی اضافه کرد: ازجمله اتفاقات خوبِ مدت اخیر، این بوده است که اکنون هیچکدام از برنامههای تلویزیونی، بدون متن، روی آنتن نمیروند. قبلاً شایع بود که بخشی از کارها بدون متن و یا با چند قسمت متن روی آنتن میرفتند و کار در حین تولید و پخش نوشته میشد، ولی اکنون طرحی نداریم که بگوییم متن ندارد.
اسدیزاده استقلال هویتی فیلمنامه و فیلمنامهنویس را از دیگر محاسن ایجاد دفتر فیلمنامه دانست و عنوان کرد: قبلاً فیلمنامه اثر هنری مستقلی قلمداد نمیشد، اما اکنون مخاطبان ما فیلمنامهنویسان هستند و فیلمنامه دارای هویت و جایگاه شده است. تلاش کردیم با بهکارگیری همه معیارهای موجود، بررسی و نگارش فیلمنامه، صرفاً محدود به فیلمنامه باشد نه تولید.
وی اضافه کرد: برایناساس ما فیلمنامهای نمینویسیم که تولید نشود، اما به این معنا هم نیست که به علت محدودیتهای تولید از اهدافمان چشم بپوشیم. یک مثال روشن این است که گفته میشد به علت بالا بودن هزینههای تولید، سریالهای آپارتمانی بنویسیم و بسازیم؛ درحالیکه اولویت فعلی سازمان، افزایش دربرگیری جغرافیایی و توجه به همه اقوام است.
اینجا چراغی روشن است...
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی ادامه داد: در یککلام میتوان گفت که در شروع فعالیت و با روشن کردن چراغ دفتر فیلمنامه، اتفاقات خوبی رخداده و اقدام مبارکی صورت گرفته است، اما برای سخن گفتن از کیفیسازی فیلمنامه هنوز نیازمند گذر زمان بیشتری هستیم.
ساماندهی فیلمنامههای بلاتکلیف و مسکوت
اسدیزاده درباره ساماندهی فیلمنامههای متوقفمانده و بلاتکلیف از دوره گذشته نیز اینگونه توضیح داد: در دفتر فیلمنامه سه مدیریت داریم: «تولید، تأمین و بررسی فیلمنامه»، «باشگاه رشد» و «ایده، اقتباس و پژوهش». ما ابتدا مشغول پالایش شدیم و سپس آییننامههای تخصصی محتوا، قالب و شیوه را تدوین کردیم. سامانهای هم در برنامه «بله» داریم که تعامل همه فیلمنامهنویسان ازطریق آن میسر است.
پالایش و بررسی 1769 فیلمنامه تاکنون
وی افزود: در مرحله پالایش، 1769 کارِ معطلمانده از گذشته و طرحهای جدیدِ رسیده تاکنون را بررسی کردیم و به نگارندگانِ همه پیامها و طرحهای ارسالی، پاسخ مکتوب دادیم. در سامانه ارزیابی، فیلمنامهنویسان طرحهای ارسالی را مطالعه و اعلامنظر میکنند و بازه زمانی دریافت اثر تا پاسخگویی ما یک ماه است.
مدیر دفتر فیلمنامه رسانه ملی با بیان اینکه مرکز طرح و برنامه نرمافزاری نیز برای ما تهیه کرده و مراحل پایانی و تأیید نهایی را در دفتر فیلمنامه میگذراند، گفت: بهاینترتیب و بهزودی سامانه «عقیق» پل ارتباطی میان ما و فیلمنامهنویسان خواهد بود.
مروری بر سیر نگارش فیلمنامه
اسدیزاده در بخش بعدی سخنانش، سیر کاری تصویب یک فیلمنامه را مرور کرد و گفت: پسازآنکه طرحی دریافت و از سوی دفتر فیلمنامه ارزیابی و تأیید شد، به کارگروههای تحولی ستاد تحول سازمان ارائه میشود. طرحها متناسب با موضوع، به یک از کارگروههای دوازدهگانه ارائه و در آنجا بررسی میشود و در صورت تأیید ستاد تحول و انطباق با اولویتها و شاخصههای تحولی، قرارداد منعقد میشود.
دریافت مجوز عقد قرارداد 100 طرح
وی اضافه کرد: از 1769 فیلمنامهای که به آن اشاره کردم، 384 طرح را پذیرفتهایم که از میان آنها 136 طرح در کارگروههای تحولی تصویب شده و مجوز عقد قرارداد دریافت کردهاند.
مدیر دفتر فیلمنامه رسانه ملی با بیان اینکه در مرحله بعد وارد مرحله تولید فیلمنامه میشویم، عنوان کرد: شوراهای متعددی را که پیشازاین وجود داشت، حذف و ساختاری چابکی تعریف کردهایم و یک مشاور خلاق به فیلمنامهنویس معرفی میکنیم که با همدیگر مینویسند و در زمانبندی مشخص 20 تا 35 هفته، کار را به اتمام میرسانیم.
زمانبندی 35 هفتهای برای نگارش هر فیلمنامه
اسدیزاده افزود: بهاینترتیب، هر هفته مطلع میشویم که فیلمنامه در چه مرحلهای قرار دارد و چون مشاور فیلمنامه در سیر کار حضور دارد و نظارت میکند، بعد از 35 هفته مجدد برای بازنویسی و اصلاح گسترده، وقت صرف نمیکنیم.
وی درباره شرایط کار با فیلمنامهنویسها هم به هفتهنامه صداوسیما گفت: با هر شخصی که به جمهوری اسلامی ایران اعتقاد و به آن التزام داشته باشد کار میکنیم و اینطور نیست که اعلام کنیم شخصی ممنوع از کار است یا با او قرارداد نمیبندیم.
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی با بیان اینکه طرحها یکی پساز دیگری به ثمر مینشینند و تاکنون بیشتر از 10 طرح نهایی و به مراکز تولیدی داده شده است، گفت: متنها را مهرومومشده تحویل میدهیم که از استانداردهای لازم برخوردار است. از مرحله سیناپس به بعد از گروه تولید دعوت میکنیم به گروه اضافه شوند تا دیدگاههایشان در صورت لزوم به کار افزوده شود.
کارِ بدون پیوست پژوهشی را نمیپذیریم
اسدیزاده اضافه کرد: چارچوبی برای فیلمنامهنویسها تعریف کردهایم که باتوجه به دو سند راهبردی فعالیت کنند: نخست سند راهبردی کارگروههای قرارگاه تحول در 15 سرفصل و دومین آن، پژوهشمحوری است. کار بدون پژوهش نمیپذیریم و 10 درصد مبلغ قرارداد که اولین قسط هم هست، منوط به ارائه پیوست پژوهشی است.
وی از تلاش برای تطابق فیلمنامهنویسی بهسبک سنتی قدیم با فیلمنامهنویسی متناسب با اقتضائاتِ زیستبوم جدید نیز سخن گفت و عنوان کرد: این امر الزاماتی دارد که تربیت نیروهای تازهنفس و ایجاد بستر برای فیلمنامهنویسی گروهی، ازآنجمله است. اکنون در دنیا، گروههای نگارشی هستند که متون نمایشی را مینویسند و این امری مرسوم است.
انتشار نسخه اول اطلس فیلمنامهنویسان ایران
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی از تدوین اطلس فیلمنامهنویسان ایران از سوی «باشگاه رشد» دفتر فیملنامه نیز خبر داد و گفت: دردناک است که بعد از چندین دهه هنوز فهرست و اطلسی از فیلمنامهنویسان کشور در استانها و مناطق مختلف کشور نداریم. در بررسیهای ما ۲۵۰۰ فیلمنامهنویس شناسایی و اطلاعات ۳۰۰ فیلمنامهنویس در رتبهها و درجهبندی مختلف تجمیع شد.
اسدیزاده افزود: باشگاه رشد علاوه بر این، حلقههای فیلمنامهنویسی را در سطح کشور تشکیل داده است و اکنون حدود 51 حلقه فیلمنامهنویسیِ شناساییشده داریم که 20 گروه از این میان وارد مرحله عملیاتی شدهاند و 13 گروه نیز پای قراردادند.
وی با بیان اینکه حدود 300 فیلمنامهنویس در رتبه و درجهبندی مختلف داریم، گفت: یک علت، پایین بودن آمار فیلمنامهنویسان در کشور این است که تاکنون ساختار و تشکیلات مستقلی برای این حرفه تخصصی وجود نداشته و بدون متولی بوده است. اگر بتوانیم این بنا را ایستاده و محکم نگه داریم و بهخوبی بالا ببریم، بهتدریج این جمع متخصص، بزرگ و بزرگتر خواهد شد.
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی مروری هم بر اقدامات واحد «ایده، اقتباس و پژوهش» داشت و به خبرنگار هفتهنامه صداوسیما گفت: هیچ مجله تخصصی در زمینه فیلمنامهنویسی وجود ندارد و مشغول تهیه و انتشار ماهنامه یا فصلنامهای با عنوان «چشمه» هستیم؛ ضمن آنکه کتب تألیفی و ترجمهای مختص فیلمنامهنویسی نیز در دست آمادهسازی و انتشار است.
21 فیلمنامه اقتباسی در مسیر عقد قرارداد
اسدیزاده درباره فیلمنامههای اقتباسی هم سخن گفت: رجوع به ادبیات داستانی یکی از شیوهها و ابزارهای فیلمنامهنویسی است. پیشازاین حتی قراردادی برای کارهای اقتباسی وجود نداشت. ما قراردادی با هماهنگی معاونت حقوقی تنظیم کردهایم که ازاینپس با ناشران یا نویسندگان قرارداد منعقد خواهیم کرد. امیدواریم که در حوزه اقتباس و بهرهگیری از ادبیات داستانی، بتوانیم کارهای درخور توجهی خلق کنیم.
وی اضافه کرد: فیلمنامه «سرباز کوچک امام» از کتابی با همین نام گرفته شده و از کارهای اقتباسی است. در مقطعی حدود 200 کتاب انتخاب کرده بودیم که حدود 21 عنوان، انتخاب و تأیید شدهاند تا بهسمت عقد قرارداد و نگارش فیلمنامه برویم. حقوق معنوی متقابل همگی در این قراردادها لحاظ شدهاست.
محافظت از فیلمنامه از تدوین تا پخش
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی در پاسخ به این پرسش که باتوجه به سیاست جدید رسانه ملی مبنی بر ارائه فیلمنامه به شکل مهرومومشده به مراکز تولیدی و جلوگیری از تولید آثار بدون متن کامل، روند و نحوه نظارت شما بر حفظ امانت و تغییر در فیلمنامه تا پایان روند تولید چگونه است، عنوان کرد: دو راهکار برای محافظت از فیلمنامهها داریم؛ نخست اینکه فیلمنامه را تمام و آن را مهروموم میکنیم و اینکه یک کار به متن پایبند بوده یا خیر، قابل قضاوت است. با دستور رئیس سازمان همه مراکز تولیدی موظف به پایبندی به فیلمنامه هستند و هر تغییری باید با مجوز دفتر فیلمنامه اعمال شود. دوم اینکه براساس سند تحولی رسانه ملی همه ناظران محتوایی باید ازسوی دفتر فیلمنامه معرفی شوند و اشخاصی هستند که از مرحله طرح تا پخش بر کار اشراف دارند و بر رعایت استانداردها نظارت دارند. این امر تاکنون در طرحهای اندکی عملیاتی شده و درحال پیشرفت است. البنه هنوز ناظران محتوایی آموزشدیده و متبحر کافی در اختیار نداریم. ادارهکل آموزش هم فراخوانی منتشر کرده است تا مشخص شود چه تعداد از همکاران برای این امر اعلام آمادگی میکنند.
عدم تمرکز صرف بر ساخت سریالهای تاریخی
وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به 12 سرفصل تحولی در سند، تا چه اندازه این دقتنظر وجود دارد که فیلمنامه در همه گونهها و موضوعات نوشته شود، بهویژه که یکی از انتقادات اخیر تمرکز زیاد بر سریالهای تاریخی بوده است، گفت: تلویزیون رسانهای مردمی و عمومی است و مردم مشتاق تماشای همه گونهها از تاریخی گرفته تا طنز، سیتکام و ملودرام هستند. همه گونهها (ژانرها) برای مردم خلق شده است و هیچکجا در سند تحول ندیدهام که قید کرده باشد تلویزیون رسانه قشرهایی خاص است.
اعلام فراخوان موضوعی دفتر فیلمنامه در سطح ملی و استانی
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی ادامه داد: دو مسیر وجود دارد: نخست بررسی و غربالگری فیلمنامههای آماده که طی یکونیم سال اخیر دنبالش کردیم؛ دوم سفارش موضوع با توجه به اولویتها و نیازها. ما بهزودی اولویتهای موضوعی دفتر فیلمنامه را در سال 1403 در سطح ملی و در سطح هر استان اعلام خواهیم کرد.
اسدیزاده با اشاره به اینکه در این فراخوان با ذکر نام «شخصیت»، «موقعیت» و «روایت» به فیلمنامهنویسان اعلام میکنیم که بهطور دقیق چه مواردی در صدر اولویتها و نیازهای سازمان است، عنوان کرد: نظارت بر فعالیتهای رسانه ملی، برای مردم است و همه مردم در لحظه باید بدانند که در هرزمانی در دفتر فیلمنامه چه طرحهایی در دست نگارش است. گاهی با این مشکل مواجهیم که درباره یک موضوع و گونه مشابه چندین کار به دست ما میرسد، درحالیکه باید به دیگر گونهها هم توجه شود. به همین خاطر است که روی حرکت برحسب اولویتها و سفارش طرح براساس نیازها تأکید میکنیم.
نگارش متن در تولیدات مشارکتی
وی درباره تولیدات مشارکتی با دیگر سازمانها هم گفت: درزمینه نگارش و تولید با هر نهاد دولتی و غیردولتی همکاری میکنیم و وزارتخانهها و سایر نهادهای دولتی، خصوصی و انتظامی نیز از آن استقبال کردهاند، ولی بهطورکلی سیاست صداوسیما این است که همه تولیدات از زاویه قرارگاه تحول دیده شود. روش تلویزیون در دوره تحولی این است که همه کارها در محتوا و متن با یکدیگر هماهنگی داشته باشند.
مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی افزود: از همین روست که همفکری با رسانه ملی در مرحله نگارش و تولید میتواند کمککننده باشد. البته این بدان معنی نیست که یک نهاد نمیتواند تولید مستقل داشته باشد؛ آن امر هم بعد از تأیید کلیات موضوع و محتوا میسر است که البته پرشمار نیست.
بیش از 90 فیلمنامه در دست نگارش داریم
مدیر دفتر فیلمنامه رسانه ملی با تأکید بر اینکه باید به دفتر فیلمنامه که هنوز دو سال از شروع فعالیتش در ساختار جدید نگذشته است فرصت داد تا شاهد به ثمر نشستن اقداماتش باشیم عنوان کرد: عملکرد ما در دسترس و برخط و تعداد قراردادهایمان روشن است که به حدود 93 مورد رسیده است.
اسدیزاده تصریح کرد: در یک جمعبندی میتوان گفت اتفاقی که نوروز امسال در حوزه نمایشی افتاد، اتفاق درستی بود و رسانه ملی مخاطبان بسیاری را برخلاف اندیشههای نادرستی که سعی میشد قهر مخاطب از رسانه را انگارهسازی کنند، پای گیرندهها نگه داشت.
ضرورت تغییر نگاه فیلمنامهنویسان برای نزدیک شدن به واقعیات جامعه
وی همچنین از ضرورت تغییر نگاه و معطوف شدن نگاه فیلمنامهنویسان کشور به واقعیات جامعه و نیز از توفیقات مختلف کشور در عرصه علم و فناوری، دانشی و مانند آن نیز سخن گفت و در خاتمه برخی طرحها و فیلمنامههای شاخص در دست نگارش را نیز معرفی کرد و گفت: «عبدالله» (روایتی از زندگی زندهیاد حاج عبدالله والی)، «پردیسان» (با موضوع سبک زندگی)، «سرباز کوچک امام» (با موضوع جوان مومن انقلابی و انقلاب اسلامی)، «عمر بن عبدالعزیز» (در گونه تاریخی مذهبی و هویت جهانی امتی)، «روزهای سارایوو» (با موضوع سه تن از شهدا در بوسنی و هرزگوین)، «قهوه با بوی باروت» (در گونه طنز است و به هنرمندانی که به جنگ رفتهاند، میپردازد)، «عفیف» (با موضوع اینفلوئنسرهای فضای مجازی) ازجمله کارهای خوبی است که در دست نگارش یا در مرحله تولید داریم.
فیلمنامهنویسیِ گروهی، نیاز جدی امروز
داوود بیدل، کارگردان و فیلمنامهنویس سینما و تلویزیون که اخیراً فیلمنامه سریال «دو نیمه ماه» را برای رسانه ملی در دست نگارش دارد درباره تأثیر تغییرات ساختاری جدید سیما در حوزه سریالسازی و تولید محتوا به خبرنگار هفتهنامه صداوسیما گفت: اینکه صداوسیما یک مرکز مستقلی برای تولید متن داشته باشد، اتفاق خوبی است. البته اینکه چقدر بتواند از لحاظ محتوایی و کیفی موفق عمل کند در طول کار مشخص خواهد شد.
وی افزود: مشکلی که سالهاست در تلویزیون با آن درگیر هستیم عدم تعدد گونههاست. منظور این است که هنوز برنامهریزی نشده که در طول سال باید چند اثر درام، پلیسی، طنز و ... داشته باشیم. باید یک دستهبندی گونهای در تولید فیلمنامه شکل بگیرد که مفصل درباره این موضوع باید صحبت کرد، اما همینکه دفتر فیلمنامهای تشکیل شده است که تولید متن میکند و با نویسندگان ارتباط دارد و این بستر برای تمام کسانی که میتوانند بنویسند و طرح ارائه دهند فراهم شده اتفاق مبارکی است.
بیدل در ادامه به یکی از مشکلات این حوزه اشاره و عنوان کرد: یک مسئله که همیشه مشکلزا بوده این است که آیا سیمافیلم که مرکز مختص سریالسازی شده نمیتواند هیچ طرح یا دیدگاهی عرضه کند؟ به نظرم نباید راه این اتفاق بسته بشود و خود آن مراکز هم باید به دنبال طرح یا نظر باشند و دفتر فیلمنامه آنها را با همافزایی و هماهنگی درست، بررسی کند. وی ادامه داد: درمجموع بهزعم من، با ایجاد دفتر فیلمنامه، دست صداوسیما برای تولید فیلم و سریال بازتر خواهد شد، زیرا میتواند از میان طرحهای فراوان و متنوعی که در دست دارد بهترینها را برای نگارش فیلمنامه انتخاب کند و به سیمافیلم برساند. درواقع میزان محتوای تولید شده باید همواره جلوتر از بخش تولید باشد. ضمن آنکه وجود این مرکز، موجب رقابت بین نویسندگان و درنهایت ارتقای کیفیت متنها و فیلمنامهها میشود.
این کارگردان و فیلمنامهنویس با بیان اینکه دفتر فیلمنامه باید حداقل برای دو سال آینده خود متن و فیلمنامه آماده داشته باشد، درباره جایگاه متن و فیلمنامه در توفیق یک کار نمایشی گفت: متن، بخش کلیدی یک نمایش است، اما بهخودیخود یک اثر هنری نیست.
بیدل همچنین درخصوص اهمیت و ضرورت تربیت فیلمنامهنویسان جدید تصریح کرد: در تمام دنیا و در تمام رشتهها در صنعت فیلم و سریال افراد جدید باید ورود کنند که این اتفاق هم میافتد، چراکه سبکهای جدیدی با پیشرفت فناوری روی کار میآید و قاعدتاً ما هم در نگارش فیلمنامه به افراد جدید نیاز داریم. علاوهبراین، ایجاد یک فضای رقابتی منجر به رشد افراد خواهد شد و انحصارگرایی را میشکند. انحصاری بودن همیشه مطلوب نیست و در مواقعی موجب افت کیفیت و بروز مفسده میشود. وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر میزان توجه به اهداف و مأموریتهای سازمان صداوسیما در انتخاب موضوعات و نگارش فیلمنامهها گفت: صداوسیما اهدافی دارد و آنها را دنبال میکند و اگر افراد تازهنفس وارد شوند، میتوانند یاریگر سازمان برای رسیدن به اهدافش باشند. مهمترین نکتهای که باید به آن توجه کرد هماهنگی و همدلی وسیع برای ایجاد نظم و رسیدن به اهداف مورد نظر است.
این نویسنده در خاتمه خلأهای حوزه فیلمنامهنویسی در کشور و راهکارهای پیشنهادی را نیز برشمرد و عنوان کرد: اولین خلأ این است که ما هنوز نتوانستهایم گروهینویسی را بهدرستی جا بیندازیم که اگر این اتفاق بیفتد کیفیت کارها قطعاً بالا خواهد رفت. البته باید طوری برنامهریزی شود که وقتی نویسندگان گروهی کار میکنند دچار مشکل مالی نشوند. یکی از دلایلی که نویسندگان تمایلی به گروهی کار کردن ندارند همین مشکلات مالی است. باید برآوردی بهتر و درستتر برای حق و حقوق نویسنده بهعنوان خالق آن اثر در نظر گرفته شود.
بیدل افزود: تلویزیون میتواند با کمک دانشگاه صداوسیما برای بهروزرسانی دانش نویسندگان و ارتباط گرفتن با نویسندگان خارج از کشور از طریق برگزاری کارگاه و راههای مختلف اقدام و به بهتر شدن نگارشها کمک کند.
آغوش باز دفتر فیلمنامه برای پذیرش طرحهایی از همه ایران
کریم خودسیانی، نویسنده و فیلمنامهنویس درباره تأثیر ایجاد دفتر مستقل فیلمنامه و تغییرات ساختاری جدید سیما در حوزه سریالسازی و تولید محتوا به خبرنگار هفتهنامه صداوسیما گفت: برای فیلمنامهنویس هر اثر و کاری از دو حیث قابلبررسی است: یکی مالی و دیگری حالی! مالی که مشخص است و حالی یعنی اینکه آن کار چقدر با فضای فکری نویسنده همسوست و میتواند در آن فضا و بستر پیش برود.
وی افزود: اگر بخواهم درباره «چشمه» (دفتر فیلمنامه رسانه ملی) صحبت کنم باید از دو منظر یادشده بررسیاش کنم. مشکلاتی در مسیر عقد قرارداد از جمله منوط شدن دریافت پیشقسط در قبال انجام دادن بخشی از کار وجود دارد که معمولا در صنوف دیگر مرسوم نیست و ممکن است یکی از نقطهضعفهای کار باشد. قاعدتاً زمانی که کاری به شخصی سفارش داده میشود، قطعاً او یک سابقهای دارد و با قلم و افکار او آشنا هستند و تجربیات قبلیاش را بررسی میکنند و پیشفرض این است که وی میتواند از پس این کار بربیاید. وی به برخی دیگر از الزامات نگارش فیلمنامه اشاره کرد و با بیان اینکه باید تا جای ممکن تسهیلگری شود تا فیلمنامهنویس بتواند برکار خود تمرکز و حق مطلب را ادا کند، گفت: باید از گروه مستقر در دفتر فیلمنامه برای دلسوزی، پیگیری و به معنای واقعی پای کار بودنشان تشکر کنم. با ظرفیتی که در این دفتر و گروه وجود دارد امید است که این ضعفها هم برطرف شوند.
این هنرمند، راه اندازی دفتر فیلمنامه را یک اتفاق مبارکی دانست و گفت: این دفتر آغوش باز کرده است تا نویسندگان از سراسر ایران طرحهایشان را برایش ارسال کنند.
خودسیانی با اشاره به جایگاه متن و فیلمنامه در توفیق یک کار نمایشی، آن را پی و بنمایه یک فیلم عنوان کرد و گفت: نویسنده تمام ستونها و نقشه اصلی کار را میکشد و مینویسد و هرچقدر به این بخش توجه شود بدون شک خروجی کار نمایشی بسیار عالی خواهد شد. هرچقدر نویسنده فرصت کافی برای ارائه کار داشته باشد، قطعاً کار بهتری ارائه خواهد داد.
این فیلمنامهنویس میزان توجه به اهداف و مأموریتهای سازمان صداوسیما در انتخاب موضوعات و نگارش فیلمنامه را با به وجود آمدن دفتر مستقل برای فیلمنامهنویسی، بهروشنی بیان کرد و گفت: شرط مهم آن است که برخی دستاندازها رفع شود. با ظرفیتی که در این بخش وجود دارد قطعاً اهداف مورد نیاز بهخوبی محقق خواهد شد. باید به این نکته توجه داشت که هنرمند باید پیشگام و هدایتگر جامعه هم باشد. خروجی تولید باید مرتفعکننده نیاز جامعه باشد.
خودسیانی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اهمیت و ضرورت تربیت فیلمنامهنویسان جدید هم اظهار داشت: اگر یک مقدار هزینه برای تربیت نویسندگان جدید و همراهی با آنها صرف شود تا آنها با بزرگترها در عرصه کاری خود و نحوه کار آنها چه در داخل و چه در خارج کشور آشنا و با آنها همصحبت شوند تا از تجارب آنان استفاده کنند، پختگی بسیاری اتفاق خواهد افتاد. یکی از ضروریات تربیت فیلمنامهنویسان جدید، استفاده از تجربه فیلمنامهنویسان باسابقه است. این نویسنده در پایان، خلأهای حوزه فیلمنامهنویسی در کشور و راهکارهای پیشنهادی خود برای رفع آنها را اینگونه توضیح داد: به لحاظ موضوعی بزرگترین جامعه هدف که اتفاقاً در خط مقدم و تیررس تهاجم غرب است، کودکان و نوجوانان هستند که متأسفانه ما آنها را چه بهلحاظ کمّیت و چه بهلحاظ کیفیت تولید، رها کردهایم.
خبری از برنامهسازی که در آن قهرمانی برای کودکان وجود داشته باشد، نیست و کمکاری در این حوزه در عرصه فیلمسازی مشهود است. باید برخلاف روال قبل، برآوردهای کمّیتی و مالی برای این حوزه بیشتر باشد، چراکه آینده کشور در دستان همین کودکان و نوجوانان است.
در مسیر تربیت نیروهای پویا و ایدهپرداز
فاطمه سلطانی وشنوه، نویسنده چند رمان که اخیرا نگارش فیلمنامهای را برای دفتر فیلمنامه رسانه ملی در دست انجام دارد، درباره معایب و محاسن تغییرات ساختاری جدید سریالسازی و ایجاد دفتر فیلمنامه ذیل معاونت سیما گفت: اساساً هر ساختار و جریان جدیدی که بهوجود میآید، آزمونوخطاهایی دارد که در روند کار متوجه معایب و محاسن آن میشویم.
وی افزود: اینکه تمام فیلمنامهها و آثاری که قرار است در صداوسیما تولید شود از یک کانال وارد شوند، مزیتی دارد و آن اینکه بررسی آثار آسانتر اتفاق میافتد و دفتر رسانه ملی میتواند نظارت کامل داشته باشد. در آثار و فیلمنامههایی که قرار است نگارش شوند نیز وحدت و یکپارچگی وجود دارد، از جمله اینکه در یک نگاه کلی چه محورهایی دارند، به چه مفاهیمی میپردازند، چه گونه و ژانری دارند و مخاطب هدف آنها چه قشر و گروه سنی از جامعه است.
سلطانی با بیان اینکه این رصد کلی میتواند یک شِمای کلی به دست دهد تا مدیران مربوط تاآنجاکه میتوانند از تولید کارهایی در گونه و محتوای تکراری جلوگیری کنند و به سمت محتواهای بدیع بروند، گفت: البته معتقدم در این مسیر حتماً باید از تجربیات قبل استفاده کنیم.
وی جایگاه متن و فیلمنامه را در توفیق یک اثر نمایشی بسیار مهم دانست و گفت: تا زمانی که متنی خلاقه و جذاب وجود نداشته باشد غیرممکن است که کارنمایشی خوبی تولید بشود. نمیتوان منکر این شد که برای هر کاری اگر نقشهای خوب و درست داشته باشیم حتماً خروجی کار میتواند مطلوب باشد. متنی که قوی، جذاب و خلاقانه باشد در نهایت کار موفقی خواهد بود.
سلطانی افزود: ماهیت فیلم و سریال و نمایش اساساً سرگرمکنندگی است. هر اثر نمایشی باید سرگرمکننده باشد و بتواند مخاطب را جذب کند. در وضعیت کنونی سرعت تغییرات فناورانه بهقدری زیاد و سریع شده است که همه انسانها در دورترین نقاط کره خاکی میتوانند به همه محصولات جدید دست پیدا کنند؛ محصولاتی که ذائقه و سلیقه مخاطب را در نظر گرفته است و خیلی راحت میتواند مخاطب را جذب کند.
این نویسنده با بیان اینکه ما به نیروهای پویا و ایدهپردازی نیاز داریم که هم عرصه را درک کرده و هم به این آثار دسترسی داشته باشند، گفت: پرورش نیرویهای جوان و باانگیزه میتواند به بخش نگارش و تولید محتوا کمک کند.
این فیلمنامهنویس در خصوص روند انتخاب موضوعات و نگارش فیلمنامه در سازمان صداوسیما گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی برخی موضوعات مغفول مانده و کمتر دیده شدهاند، مانند اقوام و اقلیمهای مختلف کشور. در این سالها بیشتر تمرکز روی شهرهای شمالی و تهران بوده است. بخش زیادی از تولیدات ملی، تهرانیاند. ما میتوانیم سنتهای جذاب در گوشهگوشه کشور را به عنوان موضوع آثار در نظر بگیریم. قطعاً محورها و اولویتهای زیادی وجود دارد که در این سالها به آنها پرداخته نشده است و ما تمام تلاش خود را میکنیم که این اتفاق بیفتد.
وی درباره خلأهای حوزه فیلمنامهنویسی در کشور و راهکارهای پیشنهادیاش گفت: اصل این است که نیروهایی خلاق پرورش دهیم و عرصه را برای آنها باز بگذاریم. یکی از اتفاقاتی که شاهد آن بودهایم این است که در زمانها مختلف انحصاری در این بخش حاکم بوده و نویسندگان جوان دیده نشدهاند، اما اکنون این بستر برای استفاده از جوانان مهیاست.
سلطانی افزود: مخاطبان امروزی بسیار باهوشند و اثر خوب را بهراحتی از بد تشخیص میدهند و دیگر لزوما یک اسم پای یک اثر نمیتواند ملاک خوب بودن آن باشد. دفتر فیلمنامه بستری است تا علاقهمندان بتوانند وارد شوند و هدف ما این است که از ابتدای کار با هنرمندان همراه باشیم. دفتر فیلمنامه ثابت خواهد کرد که این همراهی قطعاً به نفع نویسندگان خواهد بود تا آثار بهتری تولید شود.
حوزه فیلمنامهنویسی حوزه تجربه است
مصطفی زندی نویسنده و فیلمنامهنویس که همکاری خود را با تلویزیون با سریالهای «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد»، «بیدارباش» و «راه طولانی خانه» شروع کرده است، با اشاره به ایجاد دفتر مستقل فیملنامه در رسانه ملی و محاسن و معایبش گفت: تجربه 20 ساله کاری من حاکی از بیتوجهی مدیران به فیلمنامه بوده است. از سویی به دلیل شکلگیری حلقه ارتباطاتی معیوب، مبنای اعتماد مدیران به فیلمنامهنویسان کمتر شده است و فیلمنامهنویس مجبور بوده هر بار خودش و کارش را اثبات کند.
وی افزود: دو نکته مهم در آسیبشناسی این ساختار وجود دارد. به نظر میرسد مبنای کار فیلمنامهنویسی چند کتاب چاپشدهای است که اغلب محتوای آن هم جدی است و فقط قواعد را به فیلمنامه طنز بسط میدهند و با یک واحد ثابت کارهای متفاوت صورت میگیرد که خروجی خوبی نخواهد داشت.
این نویسنده گفت: دومین آسیب این است که مخاطب اثر مشخص نیست. در گونه طنز به اثرگذاری حال خوب برای مخاطب باید توجه ویژهای شود. کارها باید هدفگذاری شود و حال خوبی برای مخاطب ایجاد کند. اگر به گونه طنز دید دیگری داشته باشیم قطعاً خروجی کار، خوب نخواهد شد.
وی جایگاه متن و فیلمنامه را در توفیق یک اثر نمایشی تا 30 درصد برشمرد و گفت: در بهترین حالت باید بگوییم که ما نقشهنویس هستیم. البته یک نویسنده زمانی میتواند این را بگوید که دهها کار از آثارش ساخته شده باشد و آن وقت متوجه میشود بازیگری که آن را اجرا میکند چقدر میتواند باورپذیر و واقعی اجرا کند و برعکس.
زندی افزود: برخی اوقات پیش میآید بهقدری بازیگر، آن متن نوشته شده را بهخوبی اجرا میکند که نویسنده ممکن است جا بخورد که این متن را خود او نوشته یا دیگری. پس اجرا بسیار مهمتر است.
وی در خصوص اهمیت و ضرورت تربیت فیلمنامهنویسان جدید گفت: تربیت فیلمنامهنویسان بسیار مهم است بهشرط آنکه استادان قدیم حذف نشوند. باغبانی که باغبانی را یاد گرفته است اگر حذف بشود نمیتوان انتظار داشت دانهای که کاشته میشود تبدیل به درختی پرثمر بشود. استادانی هم که میخواهند نسل جدید را پرورش دهند باید استادانی باشند که به طور مستمر کار انجام میدهند.
وی تأکید کرد: حوزه فیلمنامهنویسی، حوزه تجربه است و شیوههای نظری کارآمدیِ زیادی ندارند. زمانی که فیلمنامهنویس باتجربه کاری انجام نمیدهد فیلمنامهنویس نوپا کاری نمیبیند که بخواهد نگاهش کند و از آن تجربه اندوزد. آنها که میتوانند به پرورش فیلمنامهنویس کمک کنند ناظران کیفی هستند که خودشان باید نویسندگان باتجربهای باشند. بهطورکلی باید گفت کسانی که میخواهند نویسندگان نوپا را پرورش دهند بسیار مهمتر از آن نویسندگان نوپایند.
زندی در پاسخ به اینکه خلأهای حوزه فیلمنامهنویسی در کشور کدام است و راهکارهای پیشنهادی شما برای رفع آنها چیست، گفت: هرکسی که در هر شغل و سمتی مشغول به فعالیت است، اگر تأمین نباشد آن کار را بهخوبی انجام نمیدهد و نمیتوان خروجی خوبی از آن انتظار داشت. باید دغدغههای معیشتی را برای فیلمنامهنویسان رفع کرد تا چرخه زندگیشان بچرخد.
وی افزود: همچنین باید بهدرستی نویسنده گونهها و ژانرها را انتخاب کنیم و برای به دست آوردن فیلمنامهها و قصههای خوب هزینههایی برآورد کنیم تا نویسندگان بتوانند کارهای گروهی انجام دهند و در نهایت دیدگاهها و موضوعات بیشتری در اختیار داشته باشیم تا از میان آنها بهترین را انتخاب و تولید کنیم.
انتهای پیام/ن