به گزارش پایگاه اطلاعرسانی سیما، مجموعه «سلام به آینده» به صورت هفتگی از شبکه افق روی آنتن میرود و در ۲۶ قسمت ساخته شده است. این مجموعه سراغ نوجوانانی رفته است که هر یک توانسته اند از حرفه، هنر، دانش و استعدادی که دارند به دستاوردی برسند و به نوعی بازنمایی از تواناییهای نوجوانان نخبه کشورمان را به تصویر کشیده است.
*علی رغم آنچه که گفتید این مجموعه جریان سازی کرده است اما خود من به عنوان خبرنگار جز خبرهای روابط عمومی کمتر در جریان این مستند بودم. وقتی از جریان سازی حرف می زنیم یعنی مخاطب اطراف ما هم کاری را دیده باشد یا در شبکههای اجتماعی و فضای رسمی بازخوردی از اثر ببینیم.
جلال کوه درهای: این اثر برای کسی که مخاطب این مجموعه است جریان ساز بوده است و برای سوژهها بعضاً اتفاقات خیلی خوبی رقم خورده است، البته مبحث جریانسازی یک موضوع خیلی سنگین و با برنامه است که نقش اصلی آن را رسانههای خبری ایفا میکنند و با توجه به اینکه «سلام به آینده» صرفاً یک مستند است و نه یک تاکشو یا مسابقه، شاید به همین دلیل از سمت رسانههای خبری خیلی به آن پرداخته نشد.
*چقدر این مجموعه مخاطب داشته است؟
کوه درهای: این مجموعه در سال ۹۹ کلید خورد و فصل اول آن سال ۱۴۰۰ پخش شد که به یکی از آثار محوری شبکه افق تبدیل شد. خود ما فکر نمیکردیم اینقدر جذاب و محوری باشد اما نکتهای بود که مدیر شبکه و مدیران گروههای مختلف به آن اشاره میکردند. در ۱۲ سالی که در شبکه هستم کم پیش میآید که در جلسهای روی اثری اجماع نظر باشد و درباره این کار چنین اجماعی وجود داشت. همه معتقد بودند که باید حمایت شود و ما هم آن را یکی از مجموعههای مادر شبکه میدانستیم. یعنی اگر طرحی با مضمون و محور کودک و نوجوان به شبکه رسید به دل این کار بفرستیم.
زمانی که ما استعدادهای مختلف این نوجوانان دختر و پسر را میدیدیم شگفت زده میشدیم؛ استعدادهایی که واقعاً آینده ساز است و هر یک میتوانند از شگفتیهای آینده باشند. اگر این مجموعه در شبکههای با قدمت بیشتر پخش میشد خیلی مخاطب بیشتری پیدا میکرد. ما در نظر داریم وقتی پخش در شبکه افق تمام شد در شبکههای دیگر هم کار را به پخش برسانیم. زمانی که پخش مجموعه شروع شد موجی از پیامکها را داشتیم و درخواستی هم از شبکههای مختلف برای پخش وجود داشت. سیاست این است که این کار فعلاً در شبکه افق کاملاً به پخش برسد و بعد در شبکههای دیگر روی آنتن برود. البته در شبکه امید و شبکه تهران فصل اول این کار به پخش رسیده است.
*مدل این برنامه خیلی شبیه رئالیتی شوی «خانه ما» است و حتی به نظر میرسد آنها بیشتر تلاش کردند برنامه سرگرم کننده باشد و از جذابیتهای بصری برخوردار باشد.
قاسمی: فصل دوم این مجموعه نسبت به فصل اول کاملاً ارتقا پیدا کرد و سطح کیفی آن رشد کرد. تیم تولید همانطور که گفته شد یک تیم با تجربه نبودند و اولین کار مجموعهای آنها بود، ما همین که به این کار از طرف شبکه افق و مخاطبان محترم شبکه بها داده شد قدردان هستیم..
*با توجه به اینکه خودتان هم میدانستید تجربه گروه تولیدتان کم است، چرا سراغ کارگردان یا مشاور حرفهای و با تجربه نرفتید؟
قاسمی: اتفاقاً مشاورههای زیادی با همکاران پیشکسوتم، برادرانم مهدی زمانپورکیاسری، محسن اسلامزاده، عبدالحسین بدرلو و … داشتم، و نگاهی که به آن رسیدیم این بود که بالاخره به تیمی که در بستر خود شبکه افق و در دامان استاد طالبزاده حرفهای شده، باید میدان داد و در آن زمان با حمایت سیدسلیم غفوری مدیر وقت شبکه افق، فصل اول را شروع کردیم و در فصل دوم هم جناب دکتر یزدانی مدیر جدید شبکه افق که از نتایج فصل یک راضی بودند، نظرشان موافق به شروع فصل جدید این مستند بود و همراهیها و همفکریهای برادر عزیزم اباذر صالحیان (رئیس گروه مستند شبکه افق) و همچنین جمع دوستان ما در گروه مستند شبکه افق هم به ما کمک زیادی کردند. اگر فصل دوم مجموعه مستند «سلام به آینده» را ببینید، متوجه میشوید که کاملاً کار باکیفیتتر شده و در یک سطح بالاتری قرار گرفته است و فکر میکنید تیم تولید کلاً عوض شده است در حالی که این چنین نیست. فصل دوم در کارگردانی، تصویربرداری، تدوین و … به سطح بالاتری دست یافته است.
دوم اینکه درست است که این مجموعه مثل «خانه ما» در خانواده میگذرد اما از لحاظ ساختاری این مقایسه اشتباه است. هدف آن برنامه این است که سرگرمی ایجاد کند. برنامه ما یک رویکرد ترویجی و تا اندکی آموزشی دارد به طور مثال اگر فرزند نوجوان خانواده یک پهپاد تولید کرده است حتی مراحل تولید آن را نشان میدهیم. اینکه چطور از صفر شروع کرده و به آن رسیده است و این تا حدی فضا را خشک و رسمی میکند. یکی از انتقاداتی که در جلسه ارزیابی در شبکه به این کار مطرح شد از میان ۱۵ نفر حدود ۳ نفر به این فضای خشک اشاره کردند. پاسخ من این بود که رویکرد این برنامه اصلاً سرگرمی نیست و خود ما برای اینکه فضا کمی سرگرم کننده و شاد شود خانوادهها را شرکت دادیم. مثلاً به یک خانواده گفتیم تفریح فرزند شما در زمان خستگی چیست و توضیح داد که وسط خانه میز پینگ پنگ باز میکنند و بازی میکنند و ما خواستیم همین کار را انجام دهند. ما سعی کردیم به اصل مستند بودن کار وفادار باشیم و از اعضای خانواده بازی نگرفتیم.
یک نکته دیگر این است که دهه نودی ها دیگر مدل من دهه شصتی نیستند که کل تفریح ما رفتن به کوچه و خیابان و بازی با اشیا بود. دایره فکری دهه نودی ها ابتدا این است که بی کار شوند و در موبایل بچرخند. حتی افرادی که مهارتی در مشاغل سنتی دارند باز هم یکی از تفریحاتشان موبایل است چون نسل فناوری اطلاعات هستند، مثلاً یکی از سوژهها انواع منسوجات یزدی را با دست میبافت و حین تحقیق متوجه شدیم او گیمر هم است و ما این گیمر بودن را هم به مستند آوردیم.
*چطور سوژههایتان را پیدا کردید؟
جوادی: ما تک تک شهرهای کشور را حضوری رفتیم و تحقیق کردیم. بودجهای برای این کار هم در نظر گرفته نشده بود. با بودجه شخصی خودمان با یک ماشین شهر به شهر میرفتیم.
قاسمی: ما در ۲ هفته به ۱۲ استان سفر کردیم. گفتنش در حرف ساده است. در گرمای تابستان هم سفر انجام شد.
*خاص ترین سوژه شما در این چند وقت چه کسی بوده است؟
قاسمی: ما اکثر سوژههامان گوهر کمیاب هستند که مواردی را دقایقی پیش نام بردم که اولین نوجوانهای کشور در آن حوزه بودهاند و خلاقانه ابتکارات یا اختراعاتی را دارند، اما در این بین یک نوجوان ۱۲ ساله اهل تهران که تریدیمکس کار میکند و برج و معماری داخلی طراحی میکند هم بسیار قابل توجه است.
*این پروژه ادامه دار خواهد بود؟
کوه درهای: شبکه دوست دارد این کار ادامه پیدا کند. ارتباطات و سوژهها هم گستردهتر شود. نقطه ضعف همان است که عوامل گفتند یعنی اینکه بانک اطلاعاتی نداریم و شناسایی این افراد سخت است اما امیدواریم پروژه ادامه یابد و ما فصل سوم را هم داشته باشیم. در نهایت هم به نظرم حمایت خانواده خیلی مهم است. خانواده است که بچهها را هدایت میکند و این نگاه در مستند خیلی پررنگ است.
قاسمی: اینکه میگوییم سوژه سخت پیدا میشود به معنای نبودش نیست بلکه امکان دسترسی به آنها سخت است و سامان یافته نیست. یعنی من که وظیفه ام ایجاد بانک اطلاعاتی برای ارگانها نیست به دل ارگانها میروم و به سختی از آنها اطلاعات را دریافت میکنم اما لازم است خودشان برای گروه سنی کودک و نوجوان بانک اطلاعاتی ایجاد کنند. امام علی (ع) حدیثی دارند که ما هم در ابتدای هر قسمت مستند «سلام به آینده» قرار دادهایم، ایشان میفرمایند «کسی که در کودکی نیاموزد در بزرگسالی پیش نمیافتد.» و احادیث و مضامین دینی هم به اهمیت این رشد اشاره کرده اند.
انتهای پیام/ن